opdringen

{{opdringen}}{{/term}}

I 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 [naar voren dringen] push/press forward; press/push on 〈verder〉

♦voorbeelden:

1   de opdringende menigte • the surging crowd

     de geallieerden drongen op naar Arnhem • the Allied Forces pressed/pushed on to Arnhem

II 〈overgankelijk werkwoord〉

1 [opleggen] force/press (on/upon) ⇒ 〈raad/mening ook〉 intrude/impose (on/upon)

♦voorbeelden:

1   iemand een drankje opdringen • press/urge a drink on someone

     iemand zijn overtuiging opdringen • impose/urge one's conviction (up)on someone

     dat werd ons opgedrongen • that was forced on us

III 〈wederkerend werkwoord; zich opdringen〉

1 [met betrekking tot gedachten] force oneself (on) ⇒ urge/obtrude oneself (on/upon)

2 [met betrekking tot personen] force oneself (on/upon) ⇒ impose oneself/one's company (on/upon)

♦voorbeelden:

1   de vergelijking met zijn vader dringt zich aan ons op • a comparison with his father forces itself upon us

2   ik wil me niet opdringen • I don't want to intrude

     hij heeft zich aan haar opgedrongen • he imposed himself (up)on her